Showing posts with label madhesh swaraj party. Show all posts
Showing posts with label madhesh swaraj party. Show all posts

Monday, December 21, 2015

सीके



डा. सी. के. राउतको पक्षमा मधेशमा जनसागर उर्लियो
मधेशमाथि लादिएको उपनिवेश र मधेशीहरूमाथि हुँदै आएको विभेद र दमनको जागरुकता अभियानमा

नवलपरासि को परासि बजारमा शुक्रबार १२००० भन्दा बढी समर्थकहरूबिच डा. सी. के. राउतले जनसम्बोधन गरेका छन् ।

मधेशी एकता समाज र स्वतन्त्र मधेश गठबन्धन नवलपरासीको संयोजकत्वमा गरिएको आमसभामा प्रमुख अतिथि डा. राउत, बिशेस अतिथि केन्द्रिय उपाध्यक्ष कैलाश महतो, केन्द्रिय प्रवक्ता अब्दुल खान, बालगोबिन्द चोधरी, जे.पी. यादव, दिपेन्द्र चोबे, चन्दन सिंह, सुरेश यादव लगायतका वक्ताहरूले मधेशको गौरवशाली इतिहासदेखि नेपाली औपनिवेशिक शासन, मधेश र मधेशी प्रतिको अन्याय विषयमा मन्तव्य राखेका थिए भने आमसभाको अध्यक्षता मधेशी एकता समाजका मदन यादवले गरेका थिए ।..... डा. राउतले मधेशीहरु सदियोदेखि उपेक्षित रहेको भन्दै नेपालि साम्राज्यले गरेको भेदभाव विरुद्ध एकजुट भई धैर्य र साहसका साथ शान्तिपूर्ण तरीकाले लडाई लडनुपर्ने बतउनुभयो । मेडिया बाट समेत उपेक्षित रहेको देखिएको उक्त सभामा नेपालि कुनै पनि मेडियाले मधेशका समाचार प्रकाशन तथा प्रशारण नगरेकोले मधेश अलग देश नै भएको स्वत: भान हुने अधिकांस वक्ताहरुले बताएका थिए । त्यस्तै कार्यक्रमका अध्यक्षता गरेका मदन यादवले “राज्यले बिभेद गरे छुटीन्न पाउने अधिकार” सहितको संविधान जारि नगरे आफूहरु महाआन्दोलनमा जाने बताउँदै अबको महाआन्दोलनले मधेश स्वराज स्थापित गरेरै छाड्ने दृढता व्यक्त गरे ।


Sunday, November 22, 2015

बाबुराम आफै मितेरी पुलमा छन

No Man's Land. ध्रुवीकरण पुर्ण भैसक्यो। मधेस अब अलग देशको बाटोमा जान्छ। मधेसी को समानता को लड़ाई त्यहाँ पुगेको छ।


सप्तरी मा गरिएको युद्ध घोषणा एउटा निर्णायक मोड़ हो

नाकाबंदी ले मत्थर पारेको फ़ासिस्ट दमन र हत्या श्रृंखला फेरि शुरू गरिएको छ। तीन बाहुन दल लाई विभेदकारी संविधान लेख्न केही गार्हो परेन। अहिले मधेस आंदोलन को माग सम्बोधन गर्न एकले अर्का लाई दोष दिने नौटंकी गर्दैछन्।

यो आंदोलन असीमित समय का लागि होइन र हुन सक्दैन। सोशल मीडिया मा र प्रवास मा देख्न सकिन्छ खस समुदाय को नस्लवादी सोंच जताततै छताछुल्ल छ। यो एक हुनुपर्ने देश नै होइन भन्ने सन्देश प्रवाहित हुँदैछ। मैले आफ्नै चिनजान का मानिस बीच पनि कोही एक जना पनि अपवाद देख्न सकिरहेको छैन। ध्रुवीकरण पुर्ण छ।

मोदीले इंदिरा गांधी को दुर्गा रूप धारण गर्नुपर्ने समय आउन लाग्यो। यदि देश एक बाट दुई हुन्छ भने सकेसम्म कम ज्यु ज्यान को क्षति हुने गरी कसरी नया मधेस देश पैदा गर्ने --- त्यस तर्फ सोंचने बेला आउन लाग्यो। क्षेत्रीय शक्ति दिल्ली हो। भारतीय हो भनेरै नेपालमा मधेसी लाई हेला गर्ने गरिएको छ। त्यो दिल्लीको चासो को विषय हुन जान्छ।

हामी जस्ता देश बाट टाढा सुरक्षित ठाउँ मा बसेका ले कतिन्जेल सम्म सड़क का आंदोलनकारी लाई आहुति दिइ राख भनिराख्ने? एउटा विन्दु बाट उता त्यो एउटा स्वार्थी सोंच जस्तो देखिन लाग्छ। This can not go for too much longer. A time to make a firm decision will soon come.

मधेस भुगोल हो। मधेस देशले त्यो भुगोल क्लेम गर्छ। त्यहाँ बसेका नेपाली भाषी ले एक व्यक्ति एक मत पाउने हुन्छ। संपत्ति सुरक्षित रहन्छ। नेपाल ले १० वर्ष पछि गर्छु भनेको भारत सँग को आर्थिक एकीकरण मधेस ले जन्म साथ गर्छ। मौद्रिक एकीकरण हुन्छ। बरु भुटान ले जस्तो सुरक्षा भारत लाई नै दिन सकिन्छ। जन्म का समय मा देशको उत्तरी सीमा को क्लेम र सुरक्षा भारतीय सेनाले गर्नु उत्तम हुन्छ। नेपाल का सुरक्षाकर्मी लाई वापस आफ्नो देश जान दिने व्यवस्था मिलाउने काम पनि भारतीय सेनाले गर्नु उत्तम हुन्छ।

देशमा सरकारी कामकाजको भाषा हिंदी हुन्छ। संयुक्त राष्ट्र संघ  छैठौ भाषा बनाउनु पर्छ।

मानव अधिकार, एक व्यक्ति एक मत, समानता, न्याय ---- यसका लागि दुई त के देशलाई हजार टुकड़ा गरिन्छ। मधेस पहिला मुग़ल साम्राज्य को अंग नै त थियो। कति समय पो बित्यो र? ब्रिटिश गयो। उसको सीमाना पनि जान्छ अब।

बरु तिम्रो देश को नाम नै खसान राख। नेपाल भन्दा confusion भो। एक सुझाव।










Friday, October 09, 2015

सीके राउत को आलोचना (२)

संघीय मोर्चा: अनुशासन
McDonald's And Chinese Restaurants Across The U.S.
सीके राउत को आलोचना
मधेसी: तीनबाहुनदलवादी, संघीयतावादी, स्वराजी, साम्राज्यवादी



जब सम्म मानव अधिकार को चार्टर/घोषणापत्र रहन्छ, तबसम्म मधेस अलग देशको संभावना रहन्छ तर अहिले संघीयता र सुशासन को बाटो मधेसी को सशक्तिकरण को उद्देश्य का साथ मधेस स्वराज पार्टी गठन को घोषणा गर्दै बृहत्तर संघीय मोर्चा को समायोजन को प्रयास मा लाग्ने उद्घोष का साथ सीके राउत फील्ड मा आउनुपर्छ। कहिले फेसबुक मा जनता जागेनन भन्दै जनता लाई गाली गर्ने (अहिले जागे को भन्दा कति बढ़ी जाग्नुपर्यो जनता?) त कहिले देशको ५०% बजेट ५०,०००  मानिसले निजी उपभोग गरिरहेको राणा शासन stone age देशमा एउटा विशेष मधेसी नेता लाई गाली गर्ने ---- त्यो intellectual arrogance मा आधारित एक्लोपन हो, लोकतान्त्रिक स्पिरिट र impulse होइन।

स्वराज को दर्शन मा महात्मा गांधी भन्दा ठुलो को छ? तर त्यसै महात्मा गांधी को काँग्रेस पार्टी ले भारत का बिभिन्न प्रान्त का चुनाव लड्दै जित्दै आएको हो। अँग्रेज को शासन काल मा नै। त्यस काँग्रेस पार्टी ले चुनाव जित्दै गएर लंदन मा सरकार बनाउने अवस्था भने थिएन। होइन भने भारत अलग नभएकै राम्रो हुन्थ्यो। ब्रिटिश साम्राज्य लाई बरु भारतीय साम्राज्य बनाइदिने।

सीके यस क्रांतिमा सरीक हुनुपर्छ। संघीय मोर्चा को अवधारणा लाई कार्यान्वयन गर्नु मधेस सशक्तिकरण को सबै भन्दा उपयुक्त बाटो हो। मधेसी ले काठमाण्डु माथि शासन गर्ने बाटो खोल्नु पर्छ। मधेसी ले बिहार र उत्तर प्रदेश लाई २०,००० मेगावाट बिजुली बेचने बाटो खोल्नु पर्छ। सीके राउत ले त्यसमा निर्णायक रोल खेल्न सक्छन।

यो त CIA  को मान्छे हो भनेर तर्सिने हरु तर्सिन छोड़ि सके। यो त CIA को मान्छे भनेको त होइन रहेछ जस्तो भैसक्यो कति लाई। थुप्रै लाई।

लोकतंत्र, मानव अधिकार, गणतंत्र, संघीयता, समावेशीता
पाँच पाण्डव: लोकतंत्र, मानव अधिकार, गणतंत्र, संघीयता, समावेशीता
लोकतंत्र, संघीयता र आर्थिक क्रान्ति

मधेस अलग देश को एजेंडा एटम बम हो। बन्यो त्यो। तर भारत ले इस्लामाबाद मा गएर पड़काएको छैन मात्र होइन पड्काउने संभावना पनि छैन। एटम बम पड्कायो कि त्यसको महत्व सकियो। एटम बम को महत्व नै त्यसलाई न पड्काउनु मा छ।

मधेसी ले संघीय मोर्चा को बाटो समानता मात्र लिने होइन कि काठमाण्डु कब्ज़ा गर्ने हो, त्यस पछि नेपाल भारत राजनीतिक आर्थिक एकीकरण गरेर गंगा सम्म पुग्ने, दिल्ली नै पुग्ने। लाल किले पर जा के मधेस का झंडा फहराओ।

मधेस लाई सीके राउत को खाँचो आज छ, १० वर्ष पछि होइन
एटम बम तरकारी काट्ने चक्कु पनि हुन सक्दैन


Saturday, September 19, 2015

In The News (97)

विशेष रिपोर्ट : कसरी बन्यो संविधान ?
एमाले अध्यक्ष केपी ओली र एमाओवादी अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल व्यक्तिगत तहमा गालीगलौजमा समेत उत्रिए । त्यही विरोधको शृङखलामा एमाओवादी मोर्चाले चैत २४ देखि २६ सम्मका लागि तीनदिने आमहडताल घोषणा गरेको थियो । हडताल सफल नभएपछि एमाओवादी मोर्चा एक दिनमै फिर्ता लिन बाध्य भयो । आन्दोलन पनि नचर्किने, संविधानसभा पनि दुई तिहाइ बहुमतको दिशामा अघि बढ्ने देखेपछि एमाओवादी र मधेसी दलहरूले संवादबाटै अघि बढ्ने नीति लिए । ....... ‘ओलीलाई दाहाल उग्रवादी हुन्, यिनले हिंसा त्याग्दैनन्, लोकतन्त्रको बाटोमा आउँदैनन् भन्ने आशंका थियो भने दाहाललाई ओली यथास्थितिवादी, अग्रगामी परिवर्तन नरुचाउने नेता हुन् भन्ने भ्रम थियो’, दुई नेताबीच सम्बन्ध सुधार्ने सूत्रधार मध्येका एक नेताले भने, ‘पटक—पटकको भेटले एक अर्काप्रतिका भ्रम समाप्त भए र मिलेर जाने वातावरण बन्यो ।’ .....

वैशाख १२ गते गएको महाभूकम्पले सबै दललाई एक ठाउँमा ल्याइदियो ।

...... १६ बँुदे सहमतिले संविधान निर्माणको आधार तयार गरेसंँगै एमाओवादीको मधेसीसंँगको मोर्चाबन्दी टुट्यो । ..... १६ बुँदे सहमतिमा सीमांकन पछि टुंग्याउने, शासकीय स्वरूपमा एमाओवादीले फरक मत राखेर जाने लगायतका कुरा थिए ।
अन्तर्राष्ट्रिय अदालतमा जान्छौं: जेपी गुप्ता



दीपावली र नाचगान जरुरी छैन: बाबुराम
बाबुराम भट्टराईले मधेसी, थारु, जनजाति लगायतका असन्तुष्ट पक्षको माग सम्बोधन नगरी संविधान आएकोमा नाचगान र दीपावली मनाइहाल्नु नपर्ने तर्क गरेका छन् । संविधान आएकोमा मुलभूत रुपमा खुसी रहे पनि दिपावली नै गर्नुपर्ने अवस्था नरहेको बताए । ..... संविधान जारी भएपछि सर्वदलीय सरकार बाहेक बहुमतीय सरकारमा आफू सामेल नहुने उनले बताए । ..... संविधान निर्माण सकिएकोले मुलुक अब नवनिर्माण र पुनर्निर्माणमा जुट्नुपर्ने उनले बताए ।
लचकता र परिपक्वता देखाएर दिगो संविधान जारी गर्नुहो्स: एस जयशंकर
संविधान च्यात्छौं र जलाउछौं : देव गुरुङ
संघीयताको मोडेल पाँच विकास क्षेत्र भन्दा फरक नभएको जिकिर गरे । ...... तीन दलले बहुमतका आधारमा केही सम्पादनसहितको २०४७ सालकै संविधान जारी गरेको उनले बताए । उनले भने ‘एक दिन जनताले बुझ्ने छन् र आफैं अर्काे संविधान निर्माणमा लाग्नेछन, तर समय पर्खनु पर्छ ।’
छिमेकीको सुझाव मान्नैपर्छ भन्ने छैन् : उपप्रधानमन्त्री सिंह



सुबास नेम्वाङ : संविधानको मियो
नेपालको संविधानको परिमार्जित विधेयकका धाराहरू र त्यसमा परेका संशोधनहरू प्रक्रियाबाट टुंगो लगाउन १६ घन्टा ४० मिनेट बैठक चलिरह्यो । ...... उनले मानवीय कारण धेरैपटक बैठकमा ‘ब्रेक’ लगाउन नदिन ‘खानपिन शैली’ बदले । भन्छन्, ‘बैठक रोक्न नदिन मैले खानपिन शैली पनि त्यसैअनुरूप ढाले । त्यही कारणले बैठक लामो समयसम्म नियमित रहन पुग्यो ।’ ...... ‘संविधान नबन्नु भनेको अँध्यारो सुरुङभित्र प्रवेश गर्नु हो । त्यसबाट उत्पन्न हुने अराजकता र अन्योल नेताहरूले चिर्न सक्दैनन् र सुरुङबाट बाहिर निस्कन कठिन हुनेछ ।’ संविधान नबनेपछि मुलुकले दोस्रो संविधानसभाका चुनावका निम्ति ठूलो धनराशि खर्च गर्नुपर्‍यो भने समयको बर्बादीको कुनै हिसाब नै छैन । ......

संविधान बनेको छ, त्यसपछि उत्पन्न चरम आनन्दलाई शब्दले वर्णन गर्न सक्दिनँ ।’

...... संविधानको घोषणापछि राष्ट्रपति कांग्रेसको भागमा, एमालेलाई प्रधानमन्त्री, एमाओवादीको भागमा सभामुख परेको हल्का टिप्पणी आइरहेका छन् । ..... उनले राजनीति, अध्यापन र कानुन व्यवसायको यात्रालाई सँगसँगै अघि बढाउँदै आएका हुन्– २०२८ देखि । नेम्वाङका कुल–कुटुम्ब नै खानदानी कांग्रेस हुँदाहुँदै पनि उनी विद्यार्थीकालमै कम्युनिस्टसँग आबद्ध हुन पुगे । ........ २०४८ मा राष्ट्रियसभाको सांसद मात्र हुँदाका बखत भने उनले कानुन व्यवसाय पनि सँगै अघि बढाए । उनी राजनीति र पेसालाई सँगसँगै अघि बढाउनसके मात्र ‘शुद्धीकरण’ हुने विश्वास राख्छन् । भन्छन्, ‘म राजनीतिक मानिस हुँ । तर राजनीतिलाई पेसा बनाउनु हुन्न भन्ने मान्यता राख्छु । राजनीतिलाई पेसा बनाउने होडकै कारण विकृति सिर्जना भएको हो ।’ ...... २०५१ मा एमालेको नौमहिने सरकारमा मन्त्री बन्न पुगे र कानुन व्यवसायबाट बाहिरिए । २०५६ को आमनिर्वाचनमा प्रतिनिधिसभा सदस्य भएपछि त्यो पेसालाई निरन्तरता दिन नैतिकताले मिलेन । ...... लोकतन्त्र बहालीसँगै २०६३ वैशाखमा पुन:स्थापित प्रतिनिधिसभाको सभामुख बनेपछि कानुन व्यवसायबाट विदा लिएका थिए । ..... जब बिनासंविधान पहिलो संविधानसभा अवसान हुन पुग्यो, पीडाबोधसहित पायोनियर ल फर्ममा फर्केका थिए । ...... एकजना सभासद बखेडा झिक्न खोज्दै थिए । .... उनले ती माननीयलाई जवाफ फर्काए, ‘माननीयज्यूलाई नियमावलीका दफा खोज्न म सहयोग गरिदिउँm ।’ त्यसपछि ती सभासद अन्योलमा परे । ....... प्रतिवाद गर्दाका बखत उनको शब्दावली हुने गर्छ, ‘तपाईंको आरोपलाई म विनम्रतापूर्वक अस्वीकार गर्छु ।’ ..... त्यसो त अघिल्लो कार्यकालमा उनको त्यो ‘नचिढ्याउने शैली’ पनि संविधान नबन्नुको कारक ठान्नेहरू पनि कम थिएनन् । ..... संविधान पारित भएपछि खुसीको संख्या अधिक भए जस्तै खुला स्वरमा देखिएको ‘असन्तुष्टि’ पनि न्यूनीकरण आएको छैन । फेरि संविधानसँगै आकांक्षा तीव्र स्तरमा बढेको छ । .... संविधान निर्माणमा जस्तो कठिनाइ आइपर्‍यो, कार्यान्वयनमा उत्तिकै चुनौती भएको धारणा राख्छन् नेम्वाङ पनि ।


दिन त आयो, तर कसको ?

आफूमाथि बलात् धोखा थोपरिएको कष्टकर क्षणमा कसरी आनन्दित भएर दीप प्रज्ज्वलन गर्न सकिन्छ र ?

...... जीवन भन्नु नै संघर्ष र प्रतीक्षा रहेछ । जीवनमा न कहिल्यै संघर्षको अन्त्य हुन्छ, नत प्रतीक्षाको । ..... सात सालदेखि झन्डै पौने शताब्दी लडिएछ । पहिले पुँजीवादी संसदीय प्रजातन्त्र ल्याइयो र खुनी राजतन्त्रले त्यसलाई खाइदियो । राजतन्त्रको क्रूर चरित्रलाई किञ्चित् मलुवा बनाउँदै फेरि उही बासी संसदीय प्रजातन्त्र आयो । आउँदा—नआउँदै त्यो भ्रष्ट भयो र सशस्त्र विद्रोह जन्मियो । यो विद्रोहको आँधीले वंशतन्त्र र पितृतन्त्रका वैचारिक, संस्थागत र सांस्कृतिक जराहरूलाई हल्लायो । बन्दुकमाथि एकाधिकार कायम गरी उन्मत्त भएको सत्तालाई यो विद्रोहले बन्दुकैले ध्वाँस दियो । बलिदानी विद्रोहमा लाम लागेका नेपालको सामाजिक मानचित्रभरिका बहुविध उत्पीडितहरूका मुख खुले । आँखा खुले । कान खुले । र मस्तिष्कका द्वारहरू खुले । विद्रोहको पृष्ठभूमिमा जर्जर वंशतन्त्रको अवसानको उद्घोष गर्दै दरबार हत्याकाण्ड भयो । त्यस हत्याकाण्डको रक्तकुण्डपछि अर्का राजा प्रकट भए पनि राजतन्त्र टिकेन । .......

गोरु बूढो भएपछि भीर खोज्छ, मान्छे बूढो भएपछि जोरी खोज्छ । संस्थाको चरित्र पनि मान्छेको जस्तै रहेछ क्यार ।

...... तर चिताएको एउटा थियो, भइदियो अर्कै कुरो । संविधानसभामाथि उनै मुठ्ठीभर गहुँगोरा जुँगामुठे असल मुखिया र दह्रा ठकुरीहरूको बर्चस्व कायम भयो । उत्पीडित समुदायहरूका प्रतिनिधिहरू त केवल निरीह दर्शक र ल्याप्चे सहीका अधिकारी बने । ....... जनजीवनको त्यो कष्टकर घडीमा हाम्रा मान्यवर मुखिया र ठकुरीहरूले मौका छोपे । तिनले संविधान लेख्ने फास्ट ट्र्याक रोजे । क्रान्तिका नायकहरू विस्मयकारी ढङ्गले प्रतिक्रान्तिका खलनायकको हेरिनसक्नु औतारमा प्रकट भए र ती छलकारी फास्ट ट्र्याकका जण्ड सहयात्री बने । अन्तरिम संविधानमा हिजो आफैँले बनाएका मान्यताहरू च्यातिए, विधिहरू भत्काइए, नीतिहरूको चीरहरण भयो ।

केही सनातनी बलशालीहरूले रकमी लेखनदासहरूको सहायताले कतै गोप्य खोपीमा बसेर संविधानको खेस्रा कोरे ।

त्यो खेस्रामाथि न सभासदहरूले ठन्डा दिमागले राय प्रकट गर्ने समय र अनुकूल वातावरण पाए, नत वयष्क नागरिकहरूले कुरा बुझेर सुझाव दिन पाए । फास्ट ट्रयाकको यात्रालाई यति वेगवान बनाइयो, मानौँ त्यसको गति मन्द हुँदा सृष्टिमा नै पहिरो जान्छ । हो, संविधान यसरी नै बन्यो । जे बन्यो, आखिर त्यो के बन्यो ? मान्यवर, त्यो एक प्रकारको ऊँट बन्यो । ........ महिलाको भाग्यको विकृत चित्र कोरियो, दलितको भाग्यमाथि क्रूर खेलवाड गरियो । त्यसमा थारुलाई बिर्सिइयो, मुस्लिम, मधेसी र जनजातिलाई एक पित्को भाउ दिइएन । वास्तवमा

यो संविधान भान्सेले भतेरजति आफैँ ग्रहण गरेर भोकाहरूका लागि केही बाँकी नरहे जस्तै हुनगयो ।

....... आजका ‘लोकतान्त्रिक’ शासकहरूको यो क्रूरताले हिजोका तानाशाह ज्ञानेन्द्रलाई पो उदार देखाइदियो । ...... यस्तो लाग्यो, मानौँ नेपालभित्र प्रस्ट दुईवटा नेपाल छन् । एउटा सिंहदरबारको मूल्यवान नेपाल, अर्को मधेस–तराईको मूल्यहीन नेपाल । एउटा ‘राष्ट्रवादी’, ‘चोखा’ र ‘उत्कृष्ट’ मानिसहरू बस्ने माथिको नेपाल, अर्को ‘अराष्ट्रवादी’, ‘बिटुला’ र ‘निकृष्ट’ मानिसहरू बस्ने तलको नेपाल । यी माथिका खाइपाइ आएका शासकहरूले तलका आन्दोलित जनगणमाथि अन्धाधुन्द प्रहार गरे । तलका थुप्रै मानिसको ज्यान गयो, अरू थुप्रै मानिस विकलाङ्ग भए । र मधेस–तराईको आवाजमाथि उग्र दमन गर्दै संविधान लेखिसकियो । कसको संविधान र कस्तो संविधान ? ....... संविधान लेखनमा आफ्ना हात जगन्नाथ भन्ने आहान चरितार्थ भयो । जसले लेखे, तिनले संविधानमा नग्न भाषामा आफ्नै भाग्य लेखे । तिनले संविधानमा आफूले खाइपाइ आएको सत्ताभाग यथास्थितिमा खान पाइरहने प्रस्ट व्यहोरा लेखे । तिनले सनातनी हिन्दु धर्मको घाँडो भिराएर धर्मनिरपेक्षताको हुर्मत लिए । तिनले भ्रामक भाषा लेखेर आमालाई नागरिकताको अधिकारबाट बञ्चित गरे । तिनले समानुपातिक र समावेशीको धज्जी उडाए । तिनले अल्पसंख्यक सीमान्तकृतहरूलाई सीमान्तमै हराउन छाडिदिए । तिनले सनक चढेका बेला डोरी तान्नेगरी कथित प्रदेशहरूका घाँटीमा सिंहदरबारको सुर्काने लगाए ।

अनि बाँकी के रह्यो ? बाँकी रह्यो, केवल संविधान जारी गरिने झकिझकाउ उत्सव र पितापुर्खाका पालादेखि खाइपाइ आएको सत्ताभाग ज्युँकात्युँ जोगिएको खुसियालीमा गरिने भव्य दीपावली ।

....... मधेस–तराईको वातावरण उदास छ । आकाश अश्रुग्यासले विषाक्त छ । सडक रगतले लतपतिएको छ । प्रियजनको हत्याबाट शोकाकुल भएका नरनारीहरू विक्षिप्त मनोदशामा छन् । संविधानमा आफ्नो भाग्य धुजाधुजा भएको विरूप चित्र हेर्दै मधेस–तराई हुनुसम्म क्षुव्ध भएको छ । संविधानसभाका माध्यमले केके न अनमोलको चिज पाइएला भन्ने कत्रो आशा थियो, संविधानबाट त आफूलाई डस्ने विषालु सर्प पो फुत्त निस्कियो । संविधान लेख्ने असल मुखिया र दह्रा ठकुरीहरू दिग्विजयी मुद्रामा आदेश दिँदैछन्— संविधान जारी भएको ऐतिहासिक खुसियालीमा झिलिमिली दीपावली गरौँ । क्षमा रहोस् मान्यवर, आफूमाथि बलात् धोखा र पराजय थोपरिएको अतिशय कष्टकर क्षणमा कसरी आनन्दित भएर दीप प्रज्ज्वलन गर्न सकिन्छ र ?
दार्जिलिङमा नयाँ पार्टी
मधेसबारे टिप्पणी गरेको छैन : भारतीय गृहमन्त्री
चिनियाँ नेता/विज्ञको सुझाव- ‘वार्ताबाटै समाधान खोज’
‘नेपालको अहिलेको समस्या सुल्झाउने उत्तम उपाय भनेको राजनीतिक संवाद नै हो। प्रमुख तीन राजनीतिक दलहरूले आन्दोलनरत दलहरूसँग वार्ता सफल पारेर मात्र यो सम्भव छ,’ चीनको सरकारी थिंक टयांक ‘सीआईसीआईआर’ का नेपालविद् प्रा. हु सिसेङले बेइजिङमा शनिबार कान्तिपुरसित कुराकानी गर्दै भने,

‘अहिलेको समस्याको फौजी समाधान छैन, यसको राजनीतिक समाधान नै खोजिनुपर्छ। त्यही नै नेपालको हितमा हुनेछ।’

...... द्वन्द्व चर्कियो भने त्यसको दोष मुख्य तीन दलहरू– कांग्रेस, एमाले र एमाओवादीमाथि आइपर्ने उनको धारणा छ। ‘यदि नेपाल दीर्घकालीन साम्प्रदायिक द्वन्द्वतिर उन्मुख भयो भने मलाई लाग्छ त्यसको मुख्य दोषी नेपालका प्रमुख तीन राजनीतिक दलहरू हुनेछन्। त्यस्तो भयावह स्थितिको जिम्मेवारी उनीहरूले नै लिनुपर्ने हुन्छ’ ....... ‘चीन आफ्नो समृद्धि छिमेकीहरूसँग बाँड्न चाहन्छ। हामी नेपाल पनि स्थिर र समृद्ध भएको हेर्न चाहन्छौं,’ केहीअघि नेपाल भ्रमणमा समेत गएका उपमन्त्री चेनले एक अन्तक्र्रियामा भने, ‘त्यसका लागि नेपालले चाँडो राजनीतिक स्थायित्व हासिल गर्नुपर्छ। नेपाली जनतालाई संविधान दिनुपर्छ।’ ...... कुन दलले राम्रो गरेको छ, कुन नेताले के गर्दै छन्, नेपालका सबै मानिसलाई थाहा छ। ..... ‘सन् २००६ देखि अहिलेसम्म नेपालको मुख्य विवाद मुख्य राजनीतिक दलहरूबीच थियो, तर अहिलेको स्थिति फरक हुँदै छ। यो अब साम्प्रदायिक द्वन्द्वजस्तै देखिन थालेको छ। अनि यो साम्प्रदायिक द्वन्द्व पार्टीहरूको द्वन्द्वसँग पनि जेलिएको छ’ ...... ‘नेपालले फौजी समाधान खोज्दाको असर नेपालभित्र मात्र पर्ने छैन, क्षेत्रीय रूपमा समेत त्यसको दुष्परिणाम आउन सक्छ। त्यसले समस्यालाई अरू जटिल बनाउँछ,’ नेपाली वस्तुस्थितिको सूक्ष्म अध्ययन गरिरहेका प्रा. हुले भने, ‘त्यसैले त्यस्तो बाटो रोज्नै हुन्न, संवादबाटै समाधान खोज्नुपर्छ।’ ......

मुख्य तीन दलले आन्दोलनकारी दलहरूसँग मात्र नभई आफ्नै पार्टीभित्र असन्तुष्टि राखिरहेका जातीय र क्षेत्रीय समुदायका नेताहरूलाई पनि ‘इन्गेज’ गर्नुपर्ने

.... ‘इतिहासको यो संकटपूर्ण घडीमा नेपाली जनताको भविष्य सुरक्षित राख्न प्रमुख तीन दलहरूले यथाशीघ्र राजनीतिक बाटोबाटै यो समस्याको समाधान खोज्नुपर्छ,’ हुले भने, ‘यसमा ढिलाइ गरियो भने

स्थिति उनीहरूको नियन्त्रणबाहिर पनि जानसक्छ।

त्यस्तो अवस्थामा अरूले नै फाइदा उठाउन सक्छन्।’

मधेस अस्मिता का अगाडि का कदम हरु

Kranti
Kranti (Photo credit: Wikipedia)

  1. एउटा बाटो हो हार मान्नु। आत्म समर्पण गर्नु। 
  2. अर्को बाटो हो मधेस बंद लाई कायम राख्नु को। त्यो अन्यौल को बाटो हो। कि क्रांति विसर्जन गर्नु पर्छ। कि क्रांति लाई उत्कर्ष मा पुर्याउनु पर्छ। 
  3. सही बाटो हो क्रांति लाई उत्कर्ष मा पुर्याउने बाटो। आश्विन संग्राम को बाटो। संघीयता वादी मधेसी ले चार हप्ता पाए। ती असफल भए। अब ती पनि स्वराज को बाटो मा आउनुपर्छ। 
दिवाली र मलामी संविधान
मिनेन्द्र, तिमी राजपक्ष होइनौ
यो चरी घैंटे संविधान
Madhesi Kranti 3: In Solidarity
दो हप्ते में ५ लाख पार्टी सदस्य दो
स्वतःस्फूर्त संगठन, Bottom Up संगठन
आश्विन संग्राम और बल प्रयोग
हामीलाई पहिलो मान्यता दिने देश भारत नहुन पनि सक्छ
स्वतंत्रता का पदचाप हरु
तलब भत्ता तो हम भी तो देंगे
हिंसा बारे महात्मा गांधी
आश्विन संग्राम

दिवाली र मलामी संविधान

यो संविधान मन परेको लाई एकदम मन परेको छ, मन नपरेको लाई एकदम मन परेको छैन। यो दिवाली र मलामी संविधान हो। शांतिपूर्वक देश दुई टुकड़ा गर्नु नै न्यायपूर्ण बाटो हो। हामी एक देश होइन रहेछौं।



Friday, September 18, 2015

Madhesi Kranti 3: In Solidarity



स्वतःस्फूर्त संगठन, Bottom Up संगठन



Top Down संगठन होता है, प्रवास में नेता पैदा होता है, वो पार्टी खड़ा करने की सोंचता है, केंद्रीय समिति बनता है, लोगों को भेजता है, जिल्ला जाओ जिल्ला जाओ। नेपाल में अब तक वैसा होता आया है।

हम Bottom Up संगठन की बात कर रहे हैं। आम जनता वार्ड लेवल पर मिलते हैं। क्रांति के समय, संविधान सभा के चुनाव होने से पहले, प्रत्येक शनिवार को मिलते हैं। चुनाव करते हैं, Open Caucus के आधार पर, चुनाव कराने में एक भी पैसा खर्च नहीं होता। प्रयास रहे की इस शनिवार को जितने लोग आए, अगले शनिवार को उससे ज्यादा आने चाहिए।
वार्ड अध्यक्ष लोग उसी तरह मिल के गाउँ/शहर अध्यक्ष चुनेंगे। Open Caucus. गाउँ/शहर के लोग मासिक मिलेंगे, जिल्ला स्तर का संगठन बनावेंगे। जिल्ला से केंद्र। Electoral College सिस्टम रहेगा। जिस जिले में जितना ज्यादा सदस्य उस जिले का वजन केंद्र में उतना ही। प्रयास करो, पाँच लाख सदस्य दो।

मधेस स्वराज पार्टी के संस्थापक अध्यक्ष सीके राउत हैं। लेकिन चुनाव से पहले महाधिवेशन होगा। वहाँ पार्टी अध्यक्ष पद के लिए भी Open Caucus के आधार पर चुनाव होगा।

क्रांति का सबसे अहं हिस्सा ये संगठन है। हमें तीन बाहुन दल मुक्त मधेश चाहिए। तीन बाहुन दल मुक्त मधेश दो, आजादी लो।

मधेस स्वराज पार्टी का १००% केंद्रीय पदाधिकारी निर्वाचित रहेगा। ५१% खुला प्रतिस्प्रधा, ४९% आरक्षण, दलित, मुसलमान, महिला, अल्पसंख्यक। केंद्रीय समिति के प्रत्येक बैठक के minutes सार्वजनिक किए जायेंगे। आय व्यय का हिसाबकिताब १००% पारदर्शी रहेगा।

पुर्ण आन्तरिक लोकतन्त्रका सस्ता तरिका




आश्विन संग्राम और बल प्रयोग

बल प्रयोग पर बिलकुल जोड़ नहीं है। लेकिन बल प्रयोग की नौबत आ सकती है। मजे की बात ये है कि बल प्रयोग के लिए जितनी ज्यादा तैयारी करो बल प्रयोग की जरुरत उतनी कम पड़ेगी। 

अंतरिम राष्ट्रपति की मुक्ति, उसके लिए बल प्रयोग करना होगा तो करेंगे। उसके बाद अंतरिम संसद, राजधानी और अंतरिम राष्ट्रपति का २४ /७ सुरक्षा प्रदान करने का काम है। वो तो हमारे कमांडो ही करेंगे। ये स्वयंसेवक या पार्टी कार्यकर्ता का काम नहीं है। 

सीमा में कोई विवाद नहीं है। विवाद होगी तो युद्ध होगी। साबिक मधेस अभी का मधेस भी है। लेकिन मधेस के भूभाग के सभी नेपाली भाषियों को नागरिकता देंगे, समानता देंगे। 

मधेस अलग देश के घोषणा के साथ ही सभी सुरक्षाकर्मियों को आदेश दिया जाएगा। तुरंत अपने अपने चौकी और ब्यारेक जाओ। उस आदेश को पालना न करनेवालों के साथ दुश्मन सैनिक जैसा व्यवहार होगा। भुमि हमारी आदेश हमारा। 

मधेस के प्रत्येक वार्ड में मधेसी संगठित हो जाएँ। आजादी के पहले महिने शांति व्यवस्था कायम रखने के लिए उन वार्ड समितियों की अहं भुमिका रहेगी। 

आजादी के घोेषणा के बाद देश के प्रत्येक गाउँ शहर में लगातार १५ दिन शांतिपूर्वक लाठी जुलुस निकालेंगे। 

मधेस स्वराज पार्टी की सदस्यता लो बड़ी तादाद में। 

मधेस में जनजाति भी हैं, दलित भी हैं। खस भी रहते हैं और रहते रहेंगे। मधेस कोई जातीय देश नहीं बनने जा रहा है। ये एक मॉडर्न स्टेट की परिकल्पना है। 






विद्वान लोगों की सलाह

लोग बात बात पर कहते हैं, विद्वान लोगों की सलाह, विद्वान लोगों की सलाह। तो अभी के समय में इंटरनेट से बड़ा विद्वान कौन है? कोई भी बात गूगल पर सर्च की जा सकती है।

नीतिश ने बिहार में पिछले १० साल में जो किया है, चाहे वो लॉ एंड आर्डर के मामले में हो, या भ्रष्टाचार नियंत्रण के मामले में हो, या शिक्षा और स्वास्थ्य के मामले में हो, या डबल डिजिट ग्रोथ का मुद्दा हो, वो कैसे किया वो सब इंटरनेट पर है। कोई नयी कानुन बनानी हो तो उस मुद्दे पर दुनिया के सबसे प्रगतिशील कानुन कौन कौन हैं और कहाँ पर कैसे लागु किए गए हैं, वो सब इंटरनेट पर है। Business Friendly Environment होता है, तो उस लिस्ट पर Top 50 में मधेस को लाना है। सिंगापुर ने अपने तरक्की में सबसे आगे उसी बात को रखा। FDI (Foreign Direct Investment) ज्यादा से ज्यादा आकर्षित करने के तरिके कौन कौन हैं? सब इंटरनेट पर है।

ताकत लोकतंत्र में है। ज्ञान इंटरनेट पर है। पूँजी देश के भितर भी है और बाहर भी।


हामीलाई पहिलो मान्यता दिने देश भारत नहुन पनि सक्छ

मधेस देशलाई पहिलो मान्यता दिने देश भारत नहुन पनि सक्छ। त्यो पहिलो देश बांग्लादेश पनि हुन सक्छ, इजराइल पनि हुन सक्छ, ब्राज़िल, दक्षिण अफ्रिका हुन सक्छ। पत्राचार सबै सँग एकै पटक हुन्छ। को पहिला हुन्छ त्यो हाम्रो हात मा रहेको कुरा होइन।

पर्वते हरु ऑस्ट्रेलिया गएर बसेका छन, ऑस्ट्रेलिया तिनको भएको छैन, अमेरिका गएर बसेका छन, अमेरिका माथि कुनै क्लेम छैन। मधेस को साबिक भूभाग सब मधेस को हो। त्यहाँ तल माथि हुँदैन।


Wednesday, September 09, 2015

मधेसी मोर्चा फुटेको हो भने घोषणा हुनुपर्यो

महंथ ठाकुर ले एक्लै वक्तव्य निकालेर जनता लाई सड़क मा आउन आह्वान गर्ने, राजेंद्र महतो ले एक्लै तीन दिन मेची देखि महाकाली बंद को घोषणा गर्ने, उपेन्द्र यादव ले एक्लै बान कि मुन लाई पत्र लेख्ने।

यो के हो यस्तो?

मधेसी पार्टी फोडेर मंत्री बन्ने खेल भन्दा केही फरक होइन यो। जनता सड़क मा आए, अब त म एक्लै ठुलो पार्टी भएँ भन्ने दम्भ मा मधेसी नेता हरु नफँसने। त्यो दगाबाजी हुन्छ। यो क्रांति महंथ अथवा राजेंद्र अथवा उपेन्द्र लाई ठुलो नेता बनाउन का लागि भएको होइन।

यो अधिकार को क्रांति हो। यो मधेसी जनता को अधिकार को क्रांति हो।

आफ्नो एकता कायम राख्न नसक्नु मानसिक दासता हो। त्यसै मानसिक दासता लाई आधार बनाएर त हो पहाड़ी ले मधेसी माथि राज गरेको।

आफु आफुमा फेरि गफ हुन छोडेको हो कि के हो यी तीन जनाको?

पहिले मधेसी मोर्चा बन्यो। त्यो अझ ठुलो भएर संघीय गठबंधन बन्यो। त्यसलाई अझ ठुलो बनाएर मधेसी जनजाति क्रांति २०१५ संघर्ष समिति बनाउनु पर्छ। होइन भने क्रांति प्रति दगाबाजी हुनेछ।

आफु आफुमा फ़ोन मा गफ गर्ने, अनि काठमाण्डु मा बसेका आफ्ना प्रतिनिधि मार्फ़त वक्तव्य निकाल्ने। सामुहिक। संघीय गठबंधन को नाम मा। एक्ला एक्लै वक्तव्य निकाल्ने काम तत्काल रोक्ने। यार, यो तिम्रो पार्टी को आधार ठुलो बनाउने क्रांति थोड़े हो!

क्रांति उत्सर्ग मा पुर्याउने समय आउन लाग्यो। एकता लाई झन बलियो पार्ने। छिन्नभिन्न नपारने।

मधेसी नेता त्रय ले बदमाशी गरे मधेसी जनता ले वडा वडा बाट संगठन को काम शुरू गर्दै एउटा नया पार्टी खोल्नु पर्छ। मधेस स्वराज पार्टी।

भारत मा काँग्रेस पार्टी ले ब्रिटिश शासन मा चुनाव हरु लड्दै गरेको हो, प्रदेश सरकार हरु बनाउने गरेको हो। एकै पटक आजादी मा पुगेको होइन। सीके राउत ले १० वर्ष को रोडमैप दिन सक्नु पर्छ। अहिले (१) एक मधेस दो प्रदेश (२) आत्म निर्णय को अधिकार सहित को संघीयता (३) १० वर्ष भित्र राज्य (state) मा मधेसी को समानुपातिक सहभागिता (४) होइन भने अलग देश।

सीके राउत यस किसिमको कार्यतालिका मा आउनुपर्छ।

मधेसी क्रांति ले अब सीके लाई उसको गैर कानुनी हाउस अरेस्ट बाट मुक्त गर्ने बेला आइसके जस्तो लाग्यो।

सीके लाई मुक्त गर्ने र गाउँ गाउँ शहर शहर वड़ा वडा मा मधेस स्वराज पार्टी को कमिटी बनाउने। जंगल को आगो जस्तो संगठन विस्तार गर्ने।

मधेस स्वराज पार्टी ले स्थानीय स्तर मा, प्रदेश स्तर मा सरकार चलाएर देखाउन सक्नुपर्छ। Short Term मा।

अहिले सीके ले बाहिर आएर मधेस अलग देश को नारा दिनु हुँदैन। यो १० वर्षे रोडमैप मा आउनै पर्दछ। जनता सडक मा आएको संघीयता, समावेशीता र समानता को लागि हो। अहिले सीके ले बाहिर आएर मधेस अलग देश को नारा दिनु बंद घड़ी व्यवहार हुनेछ। बंद घडी ले दिन मा दुई पटक सही समय दिराखेको हुन्छ।

लोकतंत्र ले सेना लाई संसद को अधीन मा ल्याउँछ। मधेसी जनजाति एकता ले संसद लाई आफ्नो अधीन मा ल्याउँछ। अनि सेना लाई समावेशी बन भनेर order दिने हो, आदेश।

मधेसी क्रांति ले सीके राउत लाई मुक्त गर्ने बेला आयो। सीके राउत ले मधेस स्वराज पार्टी को घोषणा गर्ने बेला आयो।

एकता का मतलब दो और दो पाँच, पाँच और पाँच पन्द्रह।

सत्ता आफ्नो हात मा लिन नचाहने क्रांति मानसिक दासता हो। मालिक लाई झन ठुलो बलियो मालिक बनाउने तरिका र सोंच हो। शोसक सँग भिख माग्ने होइन, शोसक लाई सत्ता बाट फाल्ने हो। त्यो रोडमैप मा जानुपर्छ।

सीके राउत यस १० वर्षे रोडमैप मा आउनै पर्छ। क्रांति को सीके राउत की जरुरत पड़ गयी है।


































मधेसी जनजाति क्रांति २०१५ संघर्ष समिति को आवश्यकता
काठमाण्डु को 24/7 नाकाबंदी गरौं
यो टुटने होइन कब्ज़ा हुने देश हो
महोत्तरी का एमाओवादी ले २२ जिल्ला का ३ पार्टी लाई देखाएको बाटो
मधेसी को नेपाल सेनामा समूहगत प्रवेश किन हुन सक्दैन
देशमा राजतन्त्र फर्कने संभावना शुन्य छ
चलू जनकपुर भरू जनकपुर
सुशील ले गर्न सक्ने काम मात्र उसलाई गर्न लगाउ
प्रचण्ड समाधान होइन समस्या हो
काँग्रेस एमाले र एमाओवादी पार्टी छोड्ने हरुको बाढ़ी
संघीय गठबंधन का तीन खम्बा: संघीयता, समावेशीता र आर्थिक क्रांति
वीर जनता, भिखमंगा नेता
क्रांति को रोडमैप
बामे, तिमी झस्केको
पंचायत ढल्यो, राजा ढल्यो, अब ढलने पालो एकात्मक व्यवस्था को
१ मत को ५० रुपया
१ मत को ५० रुपया को अर्को पक्ष: जल बिद्युत
खोला र सुरक्षा बाहेक केही नदिने
कोशी, गण्डकी, कर्णाली, चुरिया र मधेसमा सिँचाई