Showing posts with label federal front. Show all posts
Showing posts with label federal front. Show all posts

Friday, November 20, 2015

Law And Order




नेपालमा आर्थिक क्रांति को ५ सुत्र
नेपालमा आर्थिक क्रांति गर्नु पर्ने किन र कसका लागि
बाबुराम को पार्टी को नाम: नवनिर्माण (एक सुझाव)
बाबुराम को चुनाव चिन्ह: चक्र (एक सुझाव)

Law and Order को प्रत्याभूति दिनु राज्य को प्रथम दायित्व हो। भन्ने ले भन्छन सद्दाम तानाशाह थियो तर Law and Order को प्रत्याभूति चाहिँ दिएको थियो। नेपालमा पनि समय समय मा राजा आउ देश बचाउ भन्ने आवाज जुन यदाकदा सुनिन्छ त्यो एमाले का गुंडा ले सास्ती दिएका मानिस हरुको आवाज हो।

नीतिश ले २००५ मा चुनाव लड्दा एउटा कुरा मात्र बोलेको। कानुन का शासन भनेको आधारमा वोट मागेको पाएको। विकास उसले भनेकै थिएन। र उसले पहिलो काम गरेकै Law and Order को प्रत्याभूति दिनु हो। त्यति गरे पछि बिहार मा एक किसिमले ऑफसेआफ विकास हुन थाल्यो। फ़ास्ट ट्रैक कोर्ट खड़ा गर्यो। ८०,००० लाई भित्र हाल्यो। उता राज ठाकरे खुश। नेपालमा पनि २०-३० हजार लाई भित्र हाल्ने हो भने राज ठाकरे खुश हुन्छ। बिहार मा गार्हो भो भन्ने हरु नेपाल पसेका छन।

तर Law and Order को प्रत्याभूति भनेको हत्या हिंसा अपराध अपहरण रोक्ने मात्र होइन। आम जनता सरकारी कार्यालय मा जाँदा घुस खुवाउनु परेको छ भने त्यो Law and Order कमजोर रहेको अवस्था हो। त्यसमा नीतिश  ले अझ काम गर्न बाँकी नै छ।

बाबुराम पदमा पुगेछन् भने घुस खाँदैनन्। त्यसमा म शंका गर्दिन। तर त्यसले पुग्दैन। घुस त मनमोहन सिंह ले पनि के खायो र? तर उसको नाक मुनि ब्रम्हलुट थियो। मोदी को जस्तो चाहिन्छ। खुद भी नहीं खाउंगा, तुझे भी खाने नहीं दुँगा हुनुपर्यो। र त्यो मंत्रिमंडल मा मात्र होइन, तल तल सम्म हुनुपर्यो।

नेपाल अहिले आतंकवाद र अंतर्राष्ट्रीय स्तरको तस्करी को एउटा राजधानी जस्तो हो, विशेष गरी काठमाण्डु। थुप्रै अन्तर्राष्ट्रिय स्तर का आतंकवादी र तस्कर हरु का लागि ड्रीम ट्रांजिट पॉइंट र लुक्न आउने ठाउँ। मुंबई मा अपराध गरे पछि भागेर आउने ठाउँ। नेपालमा सुरक्षा निकाय हरु को deep penetration बिना त्यो सब संभव हुँदैन। असक्षम होइन भ्रष्ट भएको हो।

"You can get a cow through the Kathmandu airport."
--- Charles Shobjraj




Friday, October 09, 2015

संघीय मोर्चा: अनुशासन

मैले संघीय मोर्चा को नीति सिद्धांत को कुरा गरें, संगठन संरचना को कुरा गरें। एक पद एक उम्मेदवार मा जाने। तर एक पद एक उम्मेदवार मा गएर चुनाव जित्ने अनि चुनाव पछि मोर्चा लाई छोडेर सरकार मा जाने व्यवहार कुनै पार्टीले देखाए त्यस्ता लाई के गर्ने? १० वर्ष का लागि मोर्चा बाट निष्कासन।

संघीय मोर्चा ख्यालठट्टा होइन। संघीय संविधान निर्माण घरको नक्शा पास भएको हुनेछ, घर बनाउने सिङ्गै काम बाँकी नै हुन्छ। त्यो १० वर्षीय योजना हो। त्यसको नेतृत्व लिन का लागि एकीकृत पार्टी भन्दा मोर्चाबंदी बढ़ी राम्रो को धारणा का साथ मोर्चा गठन हुने हो।

संघीय मोर्चा का सांसद हरु एक ढिक्का भएर बस्नुपर्ने हुन्छ।

संघीय मोर्चा भित्र लोकतान्त्रिक प्रतिस्प्रधा
McDonald's And Chinese Restaurants Across The U.S.
संघीय मोर्चा (Federal Front): Common Minimum Program
Federal Front (संघीय मोर्चा) को परिकल्पना
संघीय मोर्चा (Federal Front) को सत्ता सम्म पुग्ने बाटो
मधेसी मोर्चा को नेतृत्व को कुरा
मधेसी मोर्चा ले एकता प्रदर्शन गर्नै पर्छ
सीके राउत को आलोचना
मधेसी: तीनबाहुनदलवादी, संघीयतावादी, स्वराजी, साम्राज्यवादी
सीके राउत ले लिन सक्ने मोड़ हरु
मधेस लाई सीके राउत को खाँचो आज छ, १० वर्ष पछि होइन
जनमत निर्माण के लिए संगठन
उपेन्द्र यादवको आलोचना
सीके राउत: Madhesi Rights Movement का जहांगीर भाभा









Sunday, October 04, 2015

संघीय मोर्चा भित्र लोकतान्त्रिक प्रतिस्प्रधा

संघीय मोर्चा त बनाउने। एक पद एक उम्मेदवार मा त जाने। तर साना सदस्य पार्टी हरु लाई ठुलो पार्टी बन्न मन लागे उपाय के? उपाय संघीय मोर्चा भित्र लोकतान्त्रिक प्रतिस्प्रधा।

पहिलो त हो, आफ्नो पोल्टा मा पर्ने सीट हरु सकेसम्म जित्ने। एउटा पार्टी को पोल्टा मा ५० सीट पारेर उसले १५ सीट जित्यो, र अर्को पार्टी को पोल्टा मा ३० सीट परेर त्यसले २५ सीट जित्यो भने त्यो २५ सीट जित्ने पार्टी मोर्चा भित्र ठुलो भयो।

अर्को उपाय हो आफ्नो पार्टी को सदस्य संख्या बढाउने। साधारण सदस्य, क्रियाशील सदस्य। अर्थात आफ्नो पार्टी लाई मोर्चा भित्र ठुलो बनाउने तरिका आफ्नै महाधिवेशन हो।

एउटा सदस्य पार्टी को मेयर मा लड्यो र जित्यो भने अधिकांश समय अर्को पटक त्यही व्यक्ति फेरि उम्मेदवार हुन पाऊँछ। तर दोस्रो पटक लड्दा हार्यो, र त्यसै शहर मा त्यस अंतराल मा मोर्चा को अर्को सदस्य पार्टी को सदस्य संख्या ठुलो हुन पुगेमा अब त्यो दोस्रो पार्टी को मान्छे मेयर को उम्मेदवार हुन्छ।

McDonald's And Chinese Restaurants Across The U.S.


McDonald's And Chinese Restaurants Across The U.S.

English: Joe's Shanghai dumplings.
English: Joe's Shanghai dumplings. (Photo credit: Wikipedia)
McDonald's Cheeseburger 02
McDonald's Cheeseburger 02 (Photo credit: Wikipedia)
अमेरिका मा सबैभन्दा ठुलो फ़ास्ट फुड रेस्टोरेंट चेन मैकडोनाल्ड्स हो। अमेरिका भरि १५,००० जति मैकडोनाल्ड्स रेस्टरां हरु छन। तर अमेरिका मा चिनिया रेस्टरां हरु को संख्या त्योभन्दा बढ़ी छ। ४०,००० जति। चिनिया रेस्टरां हरु भने एउटै चेन होइन। एउटा परिवारले एउटा, दुईटा, पाँच, दश, बीस वटा खोलेको हुन्छ।

नेपालमा मधेसी, जनजाति र अन्य बाबुराम भट्टराई जस्ता प्रगतिशील व्यक्ति हरु एक ठाउँ आउने राम्रो तरिका शायद एउटै एकीकृत पार्टी होइन। मैकडोनाल्ड्स को मॉडल मा होइन कि चिनिया रेस्टरां हरु को मॉडल मा जानु उपयुक्त देखिन्छ। काँग्रेस एमाले माओवादी पनि एउटै पार्टी हो र? काँग्रेस भित्र देउबा छुट्टै पार्टी छ। एमाले मा माधव नेपाल को त्यस्तै छ। त्यसरी अस्वस्थ गुटबंदी हुनु भन्दा छुट्टा छुट्टै पार्टी हरु भएकै राम्रो।

चार मधेसी दल को मोर्चा बन्यो, त्योभन्दा पहिला उपेन्द्र र अशोक एकीकृत भए, जसलाई मैले ठुलो घटना मानें। मधेसी मोर्चा विस्तार भएर संघीय गठबंधन बन्यो जसले पहाडका जनजाति पार्टी हरु समेट्यो। गच्छेदार को अर्को मोर्चा छ। अनिल झा को छ एउटा, सानै भए पनि। बाबुराम उच्छिटिये माओवादी बाट। एप्पल कंपनी बाट स्टीव जॉब्स उच्छिटिये जस्तो। यी सबै एक ठाउँ आउनु पर्ने शक्ति हरु हुन। अझ त्यसमा सीके राउत लाई पनि थप्नु पर्छ। सीके ले पनि मधेस स्वराज पार्टी खोल्नुपर्छ। संघीयता मा स्वराज संभव छ भनेर बाबुराम र सीके ले एउटा televised debate गरौं।

लोकतंत्र, मानव अधिकार, गणतंत्र, संघीयता, समावेशीता लाई बलियो बनाउँदै, संस्थागत गर्दै लैजाने र आर्थिक क्रांति नंबर एक एजेंडा भएको एउटा बृहत मोर्चा को खाँचो छ जसले देश माथि १०-१५ वर्ष लगातार शासन गरोस्। आर्थिक क्रांति भनेको आर्थिक वृद्धि दर लाई लगातार ३० वर्ष सम्म १०% माथि राख्न सक्नु हो। नेपाल जस्तो देशमा त त्यसलाई कुनै वर्ष ५०% अथवा १००% पनि बनाउन सकिन्छ। १०,००० मेगावाट बाला कुनै परियोजना को पहिलो वर्ष पैसा आउँदा के हुन्छ? आर्थिक वृद्धि दर थोड़े १०% मा खुम्चिएर बस्छ?

मोर्चा को पहिलो पक्ष नै विज़न हो। एजेंडा। लोकतंत्र, मानव अधिकार, गणतंत्र, संघीयता, समावेशीता भनेका पाँच पांडव। आर्थिक क्रांति द्रौपदी। राजनीतिक क्रांति भनेको कृष्ण। क्रांति भनेको चुनावी अभियान पनि हो। त्यो अझ ठोस हो। मोर्चा ले प्रत्येक चुनाव लाई राजनीतिक क्रांति को रुपमा हेर्नु पर्छ।

विज़न पछि नाम र संगठनात्मक संरचना। नाम संघीय मोर्चा राम्रो होला। Federal Front. संगठनात्मक संरचना ---- मोर्चा अध्यक्ष को हुने? संघीय मोर्चा का केंद्र का सांसद हरु को एउटा निर्वाचक मंडल बन्ने। त्यहाँ ५०% बढ़ी मत बटुल्ने व्यक्ति त्यस प्रतिनिधि सभा को कार्यकाल भरि संघीय मोर्चा को राष्ट्रिय अध्यक्ष हुने।

संघीय मोर्चा ले केंद्र, प्रदेश र स्थानीय, अर्थात देश भरिको जुन सुकै चुनावमा एक पद एक उम्मेदवार मा जाने। त्यो नमान्ने पार्टी ले मोर्चा को सदस्यता नै नपाउने। संविधान मा आखिर थ्रेसहोल्ड पनि छैन। प्रत्येक तहमा पार्टी हरु को आफ्नो समिति त हुन्छ नै, तर मोर्चा को पनि समिति हुने। त्यस समिति ले आफ्नो उम्मेदवार को हुने भन्ने सिफारिस आफु भन्दा एक माथि तहलाई गर्ने। सकेसम्म एउटा मात्र नाम। होइन भने क्रमवद्ध १,२,३ गरेर। पहिलो choice, दोस्रो, तेस्रो गरेर।

संघीय मोर्चा को आफ्नै छुट्टै महाधिवेसन हुँदैन। यो पार्टी होइन।

यति गर्नै पर्छ। जनता ले क्रांति गर्ने, आहुति दिने, नेताले चाहिँ राजनीतिक गृह कार्य नगर्ने गर्नु हुँदैन।

जस्तै बाबुराम को कुरा गरौं। प्रभु साह आउला। जितेको मान्छे, उसलाई एउटा क्षेत्र छुट्याउँदा के बिग्रिन्छ? धनुषा मा रामचन्द्र झा। रामचन्द्र झा अशोक राई जस्तो हो। अशोक ले ५ सीट ल्यायो तर ५० सीट ल्याउन सकने हो। एउटा यसो चुनावी वेव आयो भने। रामचन्द्र झा को नेटवर्क त्यस्तै व्यापक छ। थरुहट मा छ बाबुराम का मान्छे। पहाड़ मा छ। काठमाण्डु उपत्यका मा छ। चार मधेसी पार्टी त प्रत्येक पहिला भन्दा चार गुणा ठुलो भैसके। १९९१ मा काँग्रेस को लहर आयेथ्यो धनुषा महोत्तरीमा। अहिले मधेसी मोर्चा को त्यस्तै लहर आउँछ। तर हामीले क्रांति गर्यौं हामीलाई वोट देउ भन्ने गलती गर्नु हुँदैन। किनभने All Elections Are About The Future. फिजिक्स मा हुन्छ Laws Of Motion -- त्यस्तै राजनीति को त्यो सिद्धांत हो। एक पद एक उम्मेदवार मा नजाने हो भने यति भएर पनि लोप्पा खान्छन्। जनता ले भन्छ तिम्रो एजेंडा एउटै छ, पर्सनालिटी क्लैश भनौं भने सबको पर्सनालिटी पनि एउटा छ, लुगाफाटा एउटै, hairstyle उस्तै सबको अनि एउटै चुनाव क्षेत्र बाट ५ जना किन उठेको? दुई चार ठाउँ अनिल झा ले पाउला। जनकपुर बाट वृखेश हो अब सांसद। कमांडर। बड़ो राम्रो रोल रह्यो वृखेश को यस क्रांति मा।

संघीय मोर्चा ले दुई तिहाई  को लक्ष्य नै राख्नु पर्छ। संविधान संसोधन का छिटफुट कुरा होलान। तर नंबर एक, नंबर दुई, नंबर तीन आर्थिक क्रांति हो।

बाबुराम भट्टराई ले आफ्नो अध्यक्षता मा एउटा पार्टी खोल्नु पर्ने भो। उज्वल थापा को विवेकशील नेपाली पार्टी लाई पनि संघीय मोर्चा मा समेट्नु पर्छ। काठमाण्डु मा एक सीट उज्वल लाई।


Thursday, August 13, 2015

संघीय मोर्चा (Federal Front): Common Minimum Program

संघीय मोर्चा (Federal Front) को सत्ता सम्म पुग्ने बाटो
तर्क र शक्ति



मेरो विचारमा Common Minimum Program यो नक्शा हुन सक्छ।



संघीय मोर्चा (Federal Front) को सत्ता सम्म पुग्ने बाटो



तर्क र शक्ति

उपेन्द्र र अशोक एक ठाउँ मा आए। राम्रो। बिजय गद्दार लाई फाले। राम्रो। बिजय गद्दार को चरित्र चिन्ने नेपाल को राजनीति को अंतिम मान्छे उपेन्द्र यादव। चार दल को मधेसी मोर्चा बन्यो। राम्रो। उपेन्द्र ले चन्द र वैद्य लाई एक ठाउँ ल्याए। कसरी ल्याए उसै लाई थाहा होला। तर ल्याए। त्यो राम्रो हो।

जनजाति आदिवासी ले पद्म रत्न तुलाधर लाई गणेशमान मानेका छन। मैले आफैले बीपी कोइराला को भन्दा पहिले पद्म रत्न तुलाधर को नाम सुनेको। मधेसी मा महेंद्र नारायण निधि, नेवार मा पद्म रत्न तुलाधर प्रधान मंत्री भइ सकेको हुनुपर्ने मान्छे हरु। त्यस गोलबंदी मा जय प्रकाश गुप्ता पनि छन। लेख हरु लेख्ने थोरै नेपाल का नेता हरु मध्ये जय प्रकाश गुप्ता। अहिले प्रचंड र बाबुराम को बाहुनवादी चरित्र घाम जस्तै जुन छर्लङ्ग भएको छ त्यसले जय प्रकाश गुप्ता को ती दुई ले मलाई छेड़की लाए भन्ने claim लाई बल पुगेको छ।

बहुदल का गणेशमान गणेशमान, संघीयता/समावेशीता को गणेशमान एउटा चाहिएको अवस्था छ। पद्म रत्न तुलाधर भनेको पहाड़ी रामराजा प्रसाद सिंह, खाँटी गणतन्त्रवादी। भावी राष्ट्रपति।

अनन्त माओवादी लाई दुई फ्याक गर्न सक्ने, त्यस्तै अमरेश ले काँग्रेस लाई। एमाले का जनजाति पनि गोलबंद छन।

नेपालको राजनीति मा के छ भने पैसा को थैली हुन्छ पार्टी अध्यक्ष सँग। अनि पार्टी अध्यक्ष सँग निहुँ खोज्दैनन्। राजा सँग निहुँ खोजेका हरु नवराजा हरु सँग थुरु थुरु भएर बस्छन्। भोलि चुनाव लड़न टिकट दिएन, चुनाव खर्च दिएन भने, यो आइरहेको मासिक तलब भत्ता गोल मात्र हुन्छ भन्ने छ।

भने पछि बगावत गर्ने त कसरी गर्ने? सुतिरहेको हनुमान ले सोधेको प्रश्न।

यो संविधान सभा हो। तर संसद पनि हो। संविधान लेखन को सन्दर्भ मा दुई तिहाई बहुमत चाहिन्छ। तर कानुन बनाउन साधारण बहुमत ले पुग्छ। संसद को रुपमा कानुन पनि बनाउन सक्छ यस संविधान सभा ले।

बागी सभासद जति सबै ले मिलेर एउटा कानुन पास गर्ने। कुनै पनि राजनीतिक पार्टी ले चुनाव मा ल्याएको मत को समानुपातिक पैसा पार्टी चलाउन सरकार बाट नै पाउने, अरु कतै बाट पैसा लिन नपाउने। अनि पार्टी को आय व्यय को हिसाबकिताब पैसा पैसा पारदर्शी किसिमले इंटरनेट मा राख्न पर्ने। यति गरे पछि देश को राजनीति को गंगा साफ़ हुन्छ।

अनि मजा सँग बगावत गर्ने। देखावटी बगावत होइन, साँचीको बगावत।

संसद मा जुन सुकै सांसद ले बिल ल्याउन पाऊँछ। त्यस का लागि पार्टी अध्यक्ष हुनु पर्दैन। शीर्ष नेता हुनु पर्दैन।

काँग्रेस का ९०, माओवादी का ५०, एमाले का ८० सभासद ले फुटेर नया पार्टी खड़ा गरे तिनले पछिल्लो चुनाव मा ल्याएको मत ले नै पैसा पाउने गर्न सकिन्छ।

मत को पनि र पैसा को पनि स्रोत जनता भए पछि राजनीति अर्कै उचाइ मा पुग्छ। गंगा सफाइ हुन्छ।

एमाले को जुन माफियाकरण भएको छ, त्यसको औषधि पनि यही हो।

काँग्रेस का ९०, माओवादी का ५०, एमाले का ८० सभासद। रामेश्वर राय यादव लगायत का मधेसी दल का ५०। अन्य ३०। बहुमत नै बागी हरु को छ।