जसपा भित्रको गाँठो: राष्ट्रिय राजनीति को प्रतिविम्ब

राष्ट्रिय राजनीति जुन र जस्तो गाँठो मा गएर अल्झिएको छ जसपा भित्र को गाँठो त्यसैको सानो रूप हो। आफु संसदीय दल को नेता हुने संभावना नभए चुनाव नै हुन नदिने। पार्टी भित्र महंथ-राजेन्द्र लाई पछार्न देउबा र प्रचंड को चाकडी बजाउने, उपेंद्र लाई पछार्न महेश माफिया को। ओली ले संसद विगठन गर्नु अगाडि जसपा सँग परामर्श नगरेको हुँदै हो। संसद छैन भने संविधान संसोधन हुँदैन होइन कि संसद फर्केर आए पनि संविधान संसोधन हुँदैन। 

कदम कदम मा सर्वसम्मत निर्णय लिँदै अगाडि बढेको भए जसपा ले देश हाँक्ने त हो तर त्यो चरम अनुशासन को अपेक्षा नै गलत थियो। साधारण अनुशासन नभएको पार्टी सँग चरम अनुशासन को अपेक्षा गर्न मिल्दैन। उपेंद्र ले मधेसमा भोट बटुले, आफ्नो सपा भने पहाड़ी हरु लाई सुम्पे। यसरी सुम्पे कि न पहाड़मा पार्टी विस्तार हुन्छ र मधेसमा रहेको साख पनि समाप्त हुन्छ। चुनाव नजितने पहाड़ी हरु उपेंद्र को बॉस बनेका छन। पद छ उपेंद्र सँग निर्णय गर्छ अर्कै। 

महंथ को प्रधान मंत्री पद लिनु थियो भने कांग्रेस मैं बस्थे भन्ने दावा हावा हो। निधि लाई त नसकारेको कांग्रेस। जुनियर होइन सीनियर। सारा जिन्दगी कांग्रेस लाई अरपेको मधेसी राजदुत र राष्ट्रिय सभा सदस्य मधेसी पार्टी ले बनादिनु पर्ने जिकिर गर्छ जब। 

पार्टी भने फुटन नसक्ने। संसदीय दल कायम छ। अदालत मा विचाराधीन रहेको ले संसद कोमा मा छ, मरेको छैन। केंद्रीय समिति मा फेरि राजपा ले ५०-५० किन नगरेको होला? गोर्खे ले ठग्यो जस्तो छ। पार्टी फोड़न केन्द्रीय समिति र संसद दल दुबैमा ४०% बढ़ी चाहिने। एउटा अध्यक्ष ले अर्को अध्यक्ष लाई पार्टी बाट निकाल्न सक्दैन। पार्टी संगठन तर छिया छिया हुन्छ। 

संसद फर्केर आए अहिले त्यसको अंकगणित कहाँ छ कसैलाई पनि थाहा छैन। 

संसदीय व्यवस्थामा संसदीय दल आफ्नो पार्टी मुनि को निकाय होइन। संसदीय दल नै प्रमुख हुन्छ। त्यो कम्युनिस्ट हरु लाई बुझ्न गारहो हुँदो रहेछ। एमाले, माओवादी हुँदै मधेस पसेका उपेंद्र जी फेरि लाल सलाम गर्न लागेको हो भने राजनीति सकियो। 

पार्टी फुटे राजनीति त दुबै  पक्ष को सकियो।