Showing posts with label mahendra narayan nidhi. Show all posts
Showing posts with label mahendra narayan nidhi. Show all posts

Wednesday, September 02, 2015

महेंद्र नारायण निधि लाई गिरिजा ले ठ्याक्कै यही गरेको हो

बरु पार्टी डुबोस् तर क्षेत्री बाहुन को ठाउँ मा न आइपुगोस्
काँग्रेस का मधेसी सभासद ले सही संसोधन प्रस्ताव ल्याए कुरै सकियो

काँग्रेसी हरु भन्छन Westminster, Westminster, हामी प्रत्यक्ष निर्वाचित प्रधान मंत्री को पक्षमा छैनौं। हामी त Westminster सिस्टम मान्छौं।

हो त्यो Westminster सिस्टम मा यस्तो भएको:

Margaret Thatcher - How She Lost Power (Video)
Premiership of Margaret Thatcher: Fall from power
Thatcher's political "assassination" was, according to witnesses such as Alan Clark, one of the most dramatic episodes in British political history. The idea of a long-serving prime minister — undefeated at the polls — being ousted by an internal party ballot might at first sight seem bizarre. However, by 1990, opposition to Thatcher's policies on local government taxation, her Government's perceived mishandling of the economy (in particular the high interest rates of 15% that eroded her support among home owners and business people), and the divisions opening in the Conservative Party over European integration made her seem increasingly politically vulnerable and her party increasingly divided. A Gallup poll in October 1990 showed that while Thatcher remained personally respected there was overwhelming opposition towards her final initiatives — 83% disapproved of the government's management of the National Health Service, 83% were against water privatisation, and 64% were against the Community Charge, while various polls suggested the party was trailing Labour by between 6 and 11 points.[134] Moreover the prime minister's distaste for consensus politics and willingness to override colleagues' opinions, including that of Cabinet, emboldened the backlash against her when it did occur. .......... On 1 November 1990, Sir Geoffrey Howe, one of Thatcher's oldest and staunchest supporters, resigned from his position as Deputy Prime Minister in protest at Thatcher's European policy. In his resignation speech in the House of Commons two weeks later, he suggested that the time had come for "others to consider their own response to the tragic conflict of loyalties" with which he stated that he had wrestled for perhaps too long. Her former cabinet colleague Michael Heseltine subsequently challenged her for the leadership of the party, and attracted sufficient support in the first round of voting to prolong the contest to a second ballot. Though she initially stated that she intended to contest the second ballot, Thatcher decided, after consulting with her Cabinet colleagues, to withdraw from the contest. On 22 November, at just after 9.30 a.m., she announced to the Cabinet that she would not be a candidate in the second ballot. Shortly afterwards, her staff made public what was, in effect, her resignation statement: "Having consulted widely among my colleagues, I have concluded that the unity of the Party and the prospects of victory in a General Election would be better served if I stood down to enable Cabinet colleagues to enter the ballot for the leadership. I should like to thank all those in Cabinet and outside who have given me such dedicated support." ........ Neil Kinnock, Leader of the Opposition, proposed a motion of no confidence in the government, and Margaret Thatcher seized the opportunity this presented on the day of her resignation to deliver one of her most memorable performances: "... a single currency is about the politics of Europe, it is about a federal Europe by the back door. So I shall consider the proposal of the Honourable Member for Bolsover (Mr. Skinner). Now where were we? I am enjoying this." ....... She supported John Major as her successor and he duly won the leadership contest, although in the years to come her approval of Major would fall away. After her resignation a MORI poll found that 52% agreed with the proposition that "On balance she had been good for the country", while 48% disagreed thinking she had been bad.[136] In 1991, she was given a long and unprecedented standing ovation at the party's annual conference, although she politely rejected calls from delegates for her to make a speech. She "all but shunned" the House of Commons after losing power, and gave no clue as to her future plans.[137] She retired from the House at the 1992 election, at the age of 66 years. ......... Political economist Roger Middleton summed up the economic record of the Thatcher era in the following terms: :There was no economic renaissance but a once-and-for-all catch-up exercise in labour productivity; governments have been responsible for two of the deepest depressions of the twentieth century; the experiment has generated costs which have done incalculable harm to the social fabric; and there is very little evidence that a sustainable new market order has been constructed since 1979. Long-standing problems of market and non-market failure remain." ...... Ironically, as The Economist acknowledged, albeit prematurely, at the close of her premiership: "One certain beneficiary of Mrs Thatcher's radicalism has been the Labour party. She hoped to kill it, and, by 1983, it indeed seemed close to death. Instead, fear chastened it into accepting the disciplines of its new leader, Mr Neil Kinnock. True, Labour's 1983 humiliation owed much to the defection of right-wingers to form the Social Democratic party; but, in a sense, that too was her doing. Now, after years of gloomily watching her reverse the socialist "ratchet", the Labour party has transformed itself. It has ditched unilateralism, hostility to the European Community and zeal for nationalisation. Labour as socialism is dead; as a political machine it is alive and well—and justifiably optimistic."



मार्गरेट थैचर ले संसद भंग गरिनन। जॉन मेजर त्यसै पार्टी बाट प्रधान मंत्री बने।

गिरिजा ले आफ्नो संसदीय दलको विश्वास गुमायो। तर उसको पार्टी ले संसद मा बहुमत गुमाएको थिएन। Westminster सिस्टम मा उ हट्नु पर्ने थियो। उ पछि स्वतः कैंडिडेट महेंद्र नारायण निधि थिए।

तर गिरिजा पर्यो लोकतान्त्रिक चरित्र नभएको मान्छे। बरु पार्टी तहसनहस होस, त्यो गिरिजा लाई मंजुर। पार्टी केही समय का लागि तहसनहस पार्यो पनि। Power politics बुझेको democracy नबुझेको मान्छे गिरिजा। Power politics त महेंद्र ले पनि बुझेको, जंग बहादुर ले पनि बुझेको।

अहिले सुशील ले त्यही गर्दैछ। शेर बहादुर ले पार्टी सभापति लान्छ भनेर सुशील ले त्यस पार्टी को अस्तित्व नै समाप्त गर्न लागेको छ। यो Westminster सिस्टम हो?

महेंद्र नारायण निधि लाई गिरिजा ले ठ्याक्कै यही गरेको हो।

मैले गिरिजा लाई तर थैचर संग तुलना गरेको होइन। मैले गिरिजा लाई नेपाली राजनीति को फर्नीचर भन्दा बढ़ी कहिले केही मानिन। साक्षरता कम भएको देशमा लोकतंत्र मा शायद यस्तै गिरिजा, सुशील, केपी ओली जस्ता एसएलसी बैक लागेका हरु प्रधान मंत्री हुने हो।

Sunday, July 19, 2015

मधेसी किल्ला र मधेसका २२ जिल्ला र अमरेश



मैले २०४६ साल देखि नै सोध्दै आएको प्रश्न --- यदि मधेसका बलमा काँग्रेस देशको सबैभन्दा ठुलो पार्टी बन्छ, मधेसको बलमा देशमाथि शासन गर्छ भने फेरि मधेसी ले आफ्नो हक़ हित आधारभूत अधिकार का लागि लड्नु किन परेको? जसको सत्तामा पहुँच हुँदैन उसले पो लड्ने हो। जसको सरकार नै आफ्नो छ उसले किन लड्नु परेको? जरूर दालमें कुछ काला है।

दाल में काला भनेको काँग्रेस पार्टी भित्र आतंरिक लोकतंत्र नहुनु, दालमें काला भनेको काँग्रेस को घोषित सिद्धांत लोकतन्त्र भए पनि समाजवाद भए पनि अघोषित र बढ़ी प्रभावकारी सिद्धांत बाहुनवाद, पहाड़ीवाद हुनु। काँग्रेस महासमिति लाई पार्टी सभापति ले उल्लंघन गर्नु। जुन कि पार्टी विधानले गर्न दिँदैन, तर उसले गरिदिएको छ। शेर बहादुर देउबा लाई कैलाली कंचनपुर लानु नै छ भने आफ्नो पार्टी को महासमिति र महाधिवेशन मा हो त्यो प्रस्ताव लाने। त्यहाँ पहिला पास गराउने।

मधेस को नोट र वोट ले चलेको पार्टी काँग्रेस। नेपालको शांति प्रक्रियामा गिरिजा को भन्दा ठुलो रोल अमरेश को छ। गिरिजा नेपाल को शांति प्रक्रिया को संवैधानिक आलंकारिक ऑक्सीजन मास्क राजा, अमरेश त्यस प्रक्रिया को कार्यकारी। मधेसी क्रांति को सॉफ्ट लैंडिंग मा पनि निर्णायक रोल खेलेको। नेपाल लाई गरीब देश बनाएको Indophobia ले अमरेश त्यस रोग बाट ग्रस्त छैन। त्यस कारण उसको खाँचो मधेसी लाई मात्र होइन पहाड़ी लाई पनि छ।

२००५ मा सात पार्टी र माओवादी एक ठाउँ मा न आएसम्म राजा फाल्न सकिँदैन भन्ने बल्ब दिमाग मा पिलिक पिलिक गरेको अंतिम व्यक्ति गिरिजा। अनि त्यो गिरिजा शांति प्रक्रिया को शाहज्यादा भयो?

गिरिजा एसएलसी बैक लागेको मान्छे, अमरेश पीएचडी मान्छे। पीएचडी गरेको मान्छे अमेरिका बेलायत मा त राजनीति मा पुगेको हुँदैन भने नेपाल जस्तो हेटी देशमा अमरेश राजनीति मा हुनु मधेस का लागि मात्र होइन देश का लागि नै पॉजिटिव कुरा हो। अधिकार मानव को हुन्छ, कुनै जाति को हुँदैन। मधेसी को अधिकार का लागि लड़ने ले पहाड़ी को अधिकार का लागि पनि लड्छ। मधेसी को अधिकार खोस्न चाहनेले पहाड़ी को अधिकार पनि खोस्छ।

अमरेश को उमेर नपुगेको हो कि? शिक्षादीक्षा नपुगेको हो कि? जनाधार नपुगेको हो कि? नेपालमा आधा जनसंख्या ३५ वर्ष मुनि को छ। अमरेश बुढो हो। दिल नौजवान होला तर मान्छे उमेर ले त ओरालो लागिसक्यो। पढेलेखेको मान्छे। मधेसी मात्र होइन मधेसका पहाड़ी सांसद हरु पनि कमाण्ड गर्ने मान्छे। २०४६ को आन्दोलन मा सबैभन्दा पहिला र सबैभन्दा बढ़ी शहीद भएकै जनकपुर बाट। नेपालमा लोकतंत्र कोइराला परिवार को होइन मधेसी समुदाय को उपहार हो।
अमरेश पार्टी अध्यक्ष का लागि अहिले न लड़े कहिले लड्ने? जित्छ त। नोट छ, वोट छ, जनाधार छ, उमेर छ, बौद्धिक मान्छे पनि हो, जनाधार भएको मान्छे पनि हो। मधेसी को अधिकार को कुरामा No Compromise attitude छ।

दिल्ली लाई गाली गर्ने होइन दिल्ली सँग घनीभूत सहकार्य गर्ने नेता चाहिएको छ नेपाल लाई। मोदी ले दिन्छ बिलियन डॉलर, सुशील ले त्यहाँ पनि जातपात मान्छ, त्यो पैसा छोएको पनि छैन। अनि हुन्छ त देशमा विकास?



मधेसी किल्ला र मधेसका २२ जिल्ला

किन सुझाव संकलनमा गएनन् अमरेश?
भन्छन्, ‘कम्युनिष्ट मोडलको मस्यौदा’

उनले मधेसका २२ जिल्ला पुग्ने योजना सुनाए

। ..... कार्यक्रम स्थल नजिकै चिया खाएर उनले १ घण्टा विताए । ‘अहिलेको मस्यौदा प्रजातान्त्रिक छैन,’ उनले भने, ‘मस्यौदा पुरै कम्युनिष्ट मोडलको छ । प्रजातन्त्रका लागि लड्दै आएको कांग्रेसले यस्तो संविधान स्वीकार्नु हुंदैन् ।’ सोही कारणले उनले मस्यौदाको विरोधमा रहेको वताए । ..... कांग्रेसको जनाधार मधेस भएकाले त्यसलाई कमजोर पार्ने संबिधानले पार्टीलाई घाटा पुग्ने उनको तर्क छ । प्रस्तावित मस्यौदा शक्ति सन्तुलनको अबधारणा खल्बल्याउने किसीमले तयार पारिएको उनले वताए । ‘प्रेस स्वतन्त्रतालाई कमजोर बनाइएको छ,’ उनले भने, ‘संबैधानिक अंगलाई संसदिय समिति अन्तर्गत राख्ने जस्ता प्रावधान छन् । यस्तो प्रावधान कम्युनिष्ट मोडलमा मात्र हुन्छ । प्रजातन्त्रमा शक्ति सन्तुलनका सबै अंगलाई पूर्ण स्वतन्त्रता दिइएको हुन्छ ।’ प्रस्तावनामा ‘सशस्त्र संघर्ष’ जस्ता शब्द राखिएकोमा उनले आपत्ति जनाए । ....... संवैधानिक राजनीतिक संवाद सहमति समिति सदस्यसमेत रहेका सभासद सिंह अहिले मधेस दौडाहामा छन् । अहिले मस्यौदा सहमति समितिमा फरक मत राखेर दौडाहामा निस्केका हुन् । .......

मधेसीको हकअधिकार गौण गरिएको भन्दै विरोधमा वीरगंजदेखि सप्तरीसम्म दौडाहा गर्ने योजना सुनाए ।

...... ‘संविधानमा नागरिकबीच असमानता ल्याउन खोजिदैँछ,’ उनले भने,‘ समावेशी र आरक्षणको व्यवस्था हटाइएको छ, नियतवश संघीयता नदिने षड्यन्त्र अन्तर्गत संघीयता बिनाको संविधान ल्याइदैँछ ।’ विभेद गरेर संविधान ल्याएमा काठमाडौं र मधेसको सम्बन्ध टुटने उनले बताए । ‘अहिले नै जागरुक हुनु जरुरी छ, नभए आफू पनि तपाईंहरु झैं बाध्य भएर हकअधिकार बिना बस्नुपर्छ । मस्यौदा च्यात्नुु र जलाउनु भन्दा आन्दोलन गरेर अधिकार लिनु बुद्धिमानी हो,’ उनले भने, ‘मधेसको सभासद भएकाले कर्तब्य पुरा गर्न संविधानमा भएका विभेदबारे जागर फैलाउन आएको छु ।’

Wednesday, July 08, 2015

प्रेमप्रकाश थापामगर र महेन्द्रनारायण निधि : व्यक्ति दुई पीड़ा एक

जनजाति प्रधान सेनापति

देशमा लोकतंत्र को लड़ाई पहाडीले लड्ने गरेको भए जब जब क्रान्ति भयो --- चाहे त्यो सात साल होस या ४६ साल होस या ३६ साल होस् या फेरी सन २००६ होस् --- त्यो कोइराला हरुले गर्ने भए जनकपुर मा होइन बिराटनगर मा शुरू हुन्थ्यो। जनकपुर मा होइन काठमाण्डु मा शुरू हुन्थ्यो। बिराटनगर मा पहिलो शहीद पैदा भएको मधेसी क्रांतिमा हो। जनकपुरले हिंट दिने अनि बल्ल काठमाण्डु का जनता तात्ने भएको छ।

त्यस्तै यो जुन बीर गोर्खाली बीर गोर्खाली भनिन्छ -- त्यो इमेज १००% कमाएको कसले भन्दा खेरी जनजातिले। त्यसमा बाहुन क्षेत्री राणा शाह को केही योगदान छैन।

अनि महेंद्र नारायण निधि लाई प्रधान मंत्री बन्न नदिने? प्रेमप्रकाश थापामगर लाई प्रधान सेनापति बन्न बाट रोकने? अन्याय गर्ने? छेड़की लगाउने? दुबै मेनस्ट्रीम मा आएका मानिस। आफ्नो बलबुतामा माथि पुगेका। आफ्नो मेरिट मा टुप्पो सम्म पुगेका मानिस। अनि त्यसरी सबैले देख्ने गरी अन्याय भए पछि मधेसी र जनजाति समुदाय मा वितृष्णा जाग्दैन?


Wednesday, June 10, 2015

गिरिजा लोकतंत्र प्रति गद्दार मान्छे

पहिले कृष्ण प्रसाद भट्टराई को कुरा गरौं। बीपी कोइराला को कुरा अलि पछि गरौं। महेन्द्र नारायण निधि को कुरा गरौं अनि त्यस पछि बीपी को कुरा गरौंला। नेपालमा लोकतंत्र मारेको गोलीले होइन, बीपी र सुगरले हो। बीपी बीपी, सुगर चाहिं गिरिजा।


कृष्ण प्रसाद भट्टराई लाई बहुदल पुनर्बहाली को पहिलो चुनाव मा हरायो गिरिजाले चमक्यो मदन भण्डारी। कति गलत निर्णय! निरक्षर हरुको देशमा गिरिजा SLC Pass नै हो कि चाहिने, लोकतंत्र भनेको त्यही हो कि?

कृष्ण प्रसाद भट्टराई मेरो आइडियोलॉजी मा गलत मान्छे हो तर सानो मान्छे होइन। मेरो आइडियोलॉजी संघीयता हो। कृष्ण प्रसाद (अर्को केपी) आजीवन संघीयता विरोधी मान्छे। बीपी को शिष्य जो ठहरियो। तर राजनीतिक कुशलता भएको मान्छे चाहिं हो। त्यो कृष्ण प्रसाद लाई फिर्ता नल्याए सम्म पार्टी फेरि माथि पुग्दैन भन्ने निर्णयमा पुगे पछि गिरिजाले विष पियेर केपी लाई फिर्ता ल्यायो, कृष्ण कन्हैया फेरि प्रधान मंत्री बने --- तर त्यस पछि के भयो त्यो कुरा बड़ो महत्वपुर्ण छ।

माओबादी को हिंसा शुरू भइसकेको अवस्था थियो। १०-१५ हजार मान्छे मरेर वार्ता गर्नु भन्दा अहिले नै वार्ता गर्नु राम्रो भन्ने निर्णय मा केपी भट्टराई पुगिसकेको। त्यसलाई भनिन्छ राजनीतिक कौशलता। त्यो थियो उसमा। देश शायद दरबार हत्या काण्ड अगाडि नै संविधान सभा मा जान्थ्यो, गृह युद्धमा होइन।

तर दरबारको इशारामा गिरिजाले कृष्ण प्रसाद लाई फेरि फाल्यो। गिरिजाले संवैधानिक राजतन्त्र नबुझेको। संवैधानिक राजतन्त्रमा राजदरबार ले त्यसरी देशको राजनीतिमा चासो लिन पाउँदैन। अंततः १५-१७ हजार मान्छे मरे। आखिर देश संविधान सभा मै गयो। त्यो गिरिजा लाई शांति दुत भन्छन काँग्रेसी हरु।

Girija did not know that he did not know.

त्यो एउटा उदाहरण हो। गृह युद्ध चर्काउने नै गिरिजा हो।

गिरिजा पहिलो पटक प्रधान मंत्री भए पछि १-२ वर्ष मै उसले पार्टी को स्पष्ट बहुमत हुँदा हुँदै संसद मा विश्वास गुमायो। त्यस पछि लोकतान्त्रिक संस्कृति मानने ले के गर्छ भने राजीनामा दिन्छ अनि उसको पार्टीको संसदीय दल ले अर्को नेता चुन्छ, त्यो नेता प्रधान मंत्री बन्छ। मार्गरेट थैचर पछि जॉन मेजर त्यसरी नै आएको।

त्यो अर्को व्यक्ति महेन्द्र नारायण निधि थियो। तर गिरिजा को मधेसी समुदाय प्रतिको racist hatred यति सार्हो तीव्र थियो कि उसले गर्न नहुने कुरा गर्यो। संसद विगठन गर्दियो। पार्टी बरु ध्वस्त होस् तर कुनै मधेसी प्रधान मंत्री नबनोस् --- उसको त्यो चरम गैर लोकतान्त्रिक व्यवहार। गैर लोकतान्त्रिक सोंच नभनौं। उसले सोंचेर गरेको कुरा होइन। It was his knee jerk reaction.

यस घटना पछि नेपाली काँग्रेस र मधेसी समुदाय बीच खड़ा भएको फाटो कहिले पुरिन्न्न।

अब कुरा गरौं बीपी को। बीपी लाई फेरि फर्किन दरबार लाई सघाएको नंबर एक सिविलियन सुर्य बहादुर थापा। बाउ महेंद्र लाई सघायो, छोरा वीरेंद्र लाई सघायो। तर त्यो सुबथा द्वारा सधैं प्रयोग हुन तैयार गिरिजा। The entire fucking time.

सुगर गिरिजा।

बहुदल आए पछि गिरिजाले जुन पटक पटक बदमाशी गर्यो त्यो नगरेको भए नेपाल नया शताब्दीमा आर्थिक क्रांतिको बाटो मा अग्रसर भइ सकेको हुने।

नेपाली काँग्रेस भित्र आज आतंरिक लोकतंत्र को पुर्ण अभाव जुन छ त्यसको नंबर एक कारण नै गिरिजा हो।








Sunday, December 07, 2014

काँग्रेस भित्रका मधेसी

कांग्रेस-एमालेले मधेसको म पनि सुन्न चाहँदैनन् : अमरेश

नेपाली काँग्रेसले सात सालमा, ३६ सालमा, ४६ सालमा, ६२/६३ मा, जति पटक क्रान्ति गर्यो त्यो मधेशको काँध चढेर गर्यो। जति पटक सत्तामा गयो मधेशको काँध चढेर गयो।  भने पछि त नेपाली काँग्रेसको नेतृत्व मधेसीको हातमा हुनुपर्ने। काँग्रेस लोकतान्त्रिक पार्टी हो भने। नेतृत्व मधेसीको हातमा छैन भने पनि नेपाली काँग्रेसले मधेसीको हक़ हितकोलागि संघर्ष गर्नु पर्ने। उल्टै त्यो काँग्रेस मधेसीलाई थिचोमिचो पो गर्छ। महेन्द्र नारायण निधि र विमलेन्द्र निधिलाई पाखा, गणेशमान सिंह र प्रकाश मान सिंहलाई पाखा।  काँग्रेसको बनावट नै यस किसिमको छ कि पद मै पुगे पनि मधेसी र जनजातिकालागि काँग्रेसमा ठाउँ छैन। नत्र भने सर्वमान्य नेताभन्दा माथि कुन पद छ? निधि महामंत्री भएकै हुन। बरु गिरिजाले काँग्रेसलाई मध्यावधि चुनावमा होमेर काँग्रेसलाई तहसनहस पार्यो तर निधिलाई प्रधान मंत्री हुन दिएन।

जसरी बहुदल नआएसम्म गिरिजाकालागि नेपालको राजनीतिमा ठाउँ थिएन र तिनले पंचायती चुनाव बहिष्कार गरिरहे, त्यसरी नै अहिलेको काँग्रेसभित्र मधेसी र जनजातिका लागि ठाउँ छैन।